สาวน้อยในชุดนักศึกษา ในวันที่ฝนตก

เรื่องเสียว สาวน้อยในชุดนักศึกษา ในวันที่ฝนตก ”ริมฝีปากของผมลากลงมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าท้องของเธอ จากนั้นผมก็เลิกกระโปรงเธอมากองไว้ที่เอวแล้วถอดกางเกงในออกไปอย่างง่ายได้ พอไร้ซึ่งสิ่งกรีดขว้างดอกไม้งามก็ปรากฏแก่สายตาผมทันที

“อื้ออ” ร้องครางแบบนี้คงเสียวแล้วแน่ ๆ ในยามที่ลิ้นแตะสัมผัสดอกไม้งามคราใดเมื่อนั้นเสียงครางที่แสนไพเราะก็มักจะดังขึ้นให้ได้ยินอยู่เรื่อยไป”

ฝนตกในเวลาที่กำลังกลับบ้านแบบนี้มันโคตรจะทำให้ผมอารมณ์เสียเอามาก ๆ สภาพอากาศที่ชื้นแฉะไหนจะน้ำที่ท่วมขังการจราจรติดขัด ไม่ว่าจะมองไปทางไหนผมก็เจอแต่ความยุ่งเหยิง สายฝนมากมายโปรยปรายลงมาจนบดบังวิสัยทัศน์ในการมองเห็น แม้จะมีแสงสว่างจากดวงไฟอยู่ก็ตาม ผมเดินตามทางที่เป็นซอยเปลี่ยวแสงไฟติด ๆ ดับ ๆ ไม่ต่างจากหนังสยองขวัญที่ผมเคยดู แต่ในขณะที่ผมกำลังเบื่อหน่ายกับสภาพอากาศเช่นนี้ ผมก็ได้พบสิ่งที่ทำให้หัวใจผมชุ่มช่ำ

สาวน้อยในชุดนักศึกษาที่ผมหมายตาตามจีบเธอมาก็นานแต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเสียที บัดนี้เธอกำลังเดินอยู่ข้างหน้า ผมไม่รอช้าที่จะรีบวิ่งเข้าไปหาเธอ

“น้ำ!!”

“พี่ดิน เพิ่งเลิกงานเหรอคะ”

“ครับ ทำไมกลับค่ำจัง”

“พอดีที่มหาวิทยาลัยมีกิจกรรมน่ะค่ะ เลยเลิกช้า” ผมพยักหน้าเล็กน้อยสายตาก็พลันไปเห็นยกทรงสีดำผ่านเสื้อนักศึกษาสีขาวด้านใน น้ำไม่ได้ใส่เสื้อที่รัดรูปหรืออะไรเหมือนที่วัยรุ่นนิยมกัน หากเป็นเวลาปกติมันก็ตัวใหญ่กว่าตัวของเธอเสียด้วยซ้ำ แต่เนื่องด้วยเวลานี้ที่มีฝนตกลงมามันจึงทำให้เสื้อนักศึกษาของเธอเปียกจนเห็นไปถึงชั้นใน

ผมลอบกลืนน้ำลาย หนทางข้างหน้ายังยาวไกล แต่เจ้าแท่งเนื้อของผมมันดันรอไม่ได้แล้วสิครับ สาวน้อยที่ผมชอบพอกับยกทรงสีโปรดที่ผมจินตนาการถึงอยู่เสมอ ยามนี้มันช่างล่อตาล่อใจให้ผมกระทำเรื่องที่ไม่อาจหักห้ามใจตัวเองไว้ได้ ตลอดสองข้างทางยังคงเป็นทางเปลี่ยว พุ่มไม้นานาบดบังการมองเห็นแน่นอนหากนอนราบลงไป เอาว่ะตรงนี้ก็ไม่ได้เสียหายอะไร

“อ้ะ พี่ดิน!! พี่จะทำอะไร” ผมไม่ได้ตอบอะไรเธอนอกจากฉุดกระชากให้เธอเดินเข้ามาในพุ่มไม้ด้วยกัน เสียงฝนที่ตกลงมาเรื่อย ๆ ต่อให้เธอจะตะโกนดังแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยินแน่ ๆ นอกจากผม เธอพยายามยื้อดึงไม่ไปตามแรงฉุดของผม แต่มีหรือที่เธอจะสู้ไหว

“พี่ไม่ไหวแล้วน้ำ น้ำน่าเอามาก” ผมดึงเธอมากอดไว้แน่นพรางซุกไซ้สูดดมไปที่ซอกคอของเธอ แม้จะมีน้ำฝนตกลงมาชโลมผิวกายแต่ก็มิอาจลดกลิ่นอายความหอมจากตัวเธอไปได้

“พี่ดิน!!” สาวน้อยในอ้อมกอดพยายามดีดดิ้นอย่างสุดชีวิตเพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของผม แต่ยิ่งเธอดิ้นเท่าไรสองก้อนนุ่มนิ่มของเธอก็ยิ่งเบียดเข้ากับแผงอกของผมให้ได้สัมผัสต่ออะไร ๆ ของเธอ

“อยู่เฉย ๆ สิน้ำ”

“ไอ้พี่ดินปล่อยน้ำนะ!” ตัวเธอสั่นเทาไปหมด อาจจะด้วยความกลัว ผมที่เห็นว่าเธอคงไม่ยอมอยู่เฉยเป็นแน่จึงจำใจต้องใช้กำลังกับเธอเสียหน่อย กำปั้นของผมต่อยเข้าไปที่หน้าท้องจนเธอตัวงอด้วยความจุก ผมเห็นว่าเธอสิ้นฤทธิ์จะต่อต้านจึงผลักเธอให้นอนลงไปกับพื้นหญ้า แล้วแกะกระดุมเสื้อออกอย่างใจเย็น

“ฮึก..ก อย่าทำอะไรน้ำเลยนะพี่ดิน น้ำขอ..อ”

“น้ำ พี่รักน้ำนะ เป็นของพี่เถอะ อื้มมนมสวยมากน้ำ” พอปลดกระดุมเสื้อเธอออกจนหมดยกทรงสีดำของเธอก็ถูกผมดันขึ้นไปจนหัวนมเธอโผล่ขึ้นมา เสียดายอยู่เหมือนกันที่ตรงนี้ไม่มีแสงสว่างมากพอจะเห็นว่าหัวนมของเธอเป็นสีอะไร

“อือออ.อ ปล่อยนะ!!” จ๊วบบบ ใครจะโง่ปล่อยในเมื่อคนที่หมายปองมาเนิ่นนานบัดนี้กำลังนอนหมดเรี่ยวแรงให้ดูดจุกนมเล่น ผมทั้งดูดและเลียไปที่หัวนมทั้งสองข้างสลับกันไปมา รอยสีแดงปรากฏให้เห็นราง ๆ ผมยกยิ้มด้วยความพอใจ สีหน้าของเธอตอนนี้ผมไม่รู้เลยว่าเธอกำลังฟินหรือเสียใจกันแน่ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องสนใจ

ริมฝีปากของผมลากลงมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าท้องของเธอ จากนั้นผมก็เลิกกระโปรงเธอมากองไว้ที่เอวแล้วถอดกางเกงในออกไปอย่างง่ายได้ พอไร้ซึ่งสิ่งกรีดขว้างดอกไม้งามก็ปรากฏแก่สายตาผมทันที

“อื้ออ” ร้องครางแบบนี้คงเสียวแล้วแน่ ๆ ในยามที่ลิ้นแตะสัมผัสดอกไม้งามคราใดเมื่อนั้นเสียงครางที่แสนไพเราะก็มักจะดังขึ้นให้ได้ยินอยู่เรื่อยไป ผมเลียอยู่แบบนี้จนดอกไม้งามเธอเริ่มผลิตน้ำหวานออกมาให้ผมเชยชิม แม้จะมีน้ำฝนร่วงล่นจากฟ้ามาปะปน แต่รสชาติสัมผัสก็แตกต่างกันให้รับรู้ได้

“แฉะแล้วนะฟ้า พี่ขอนะ” เธอส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อผมเอ่ยคำขอ แต่แน่นอนว่าผมก็ไม่ได้สนใจอีกเช่นเคย กางเกงของผมถูกดึงลงมาพอให้เจ้าแท่งเนื้อได้ออกมาสูดอากาศดูดอกไม้ผลิตน้ำหวาน ผมไม่ต้องเสียเวลากระตุ้นอะไรให้มากความ เพราะก่อนหน้านี้ก็มีความต้องการอยู่มาก ผมจับแท่งเนื้อของตัวเองไปจ่อที่รูผลิตน้ำหวาน แล้วค่อย ๆ กดลงเข้าไปอย่างใจเย็น

“อื้ออ พี่ดินน ฮือออ”

“เจ็บเหรอน้ำ อย่าเกร็งนะ ซี๊ดดด.ด พี่ก็เจ็บเหมือนกัน” เราทั้งสองต่างก็รู้ถึงความทรมานที่เกิดขึ้นมาพร้อมกัน ไม่ใช่เพียงแต่เธอผู้เดียวที่รู้สึกเจ็บแต่ลำพัง ตัวผมเองก็เจ็บไม่แพ้เธอในยามที่แท่งเนื้อสอดเข้าไปในดอกไม้แสนสวย

“ฮึก.ก เอาออกเถอะพี่ดิน” มันจะเอาออกได้อย่างไรกันเล่าในเมื่อมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ก็มีแต่แปรเปลี่ยนความเจ็บให้กลายเป็นความเสียวแทน ผมค่อย ๆ ขยับเอวของตัวเองกระแทกเข้าใส่เธอเบาๆ จากนั้นก็เร่งความเร็วให้เพิ่มขึ้นเมื่อดอกไม้งามมีน้ำล่อลื่นมากพอ

“โอ้ววว เสียวมากเลยน้ำ”

“พี่ดิน ฮึกก” เธอยังร้องไห้ไม่หยุดแม้ส่วนที่เราเชื่อมต่อกันจนกลายเป็นหนึ่งเดียวได้รวมเข้าด้วยกันแล้ว ผมที่เห็นดังนั้นจึงก้มหน้าไปป้อนรสสัมผัสที่แสนหวานให้แก่ริมฝีปากของเธอ ลิ้นเราทั้งสองเกี่ยวพันกันไปมาให้ผมได้เพิ่มอารมณ์แห่งกาม ผมอัดตัวตนของตัวเองเข้ากับช่องทางรักของเธออย่างบ้าคลั่ง สายฝนที่ยังตกไม่ขาดสายสร้างความหนาวเย็นให้ใครต่อใคร แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงได้ร้อนยิ่งนัก

“อ๊าส์ ไม่ไหวแล้วพี่ดิน อ้ะ อ้ะ” ทั้งผมและเธอใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที และจากนั้นไม่นานตัวเธอก็ผวากอดผมแน่น ส่วนดอกไม้งามก็บีบรัดเสียจนผมเสร็จไปพร้อมกับเธอ น้ำแห่งกามพุ่งเข้าใส่ดอกไม้งามผสมเข้ากับเกสรรอวันออกผล

“โอ้วววว!!” พอหลั่งน้ำกามจนพอใจแล้ว มันก็ยิ่งทำให้ผมรักสาวน้อยใต้ร่างคนนี้ยิ่งนัก ผมก้มลงไปจูบที่หน้าผากของเธอเพื่อเป็นการสัญญาว่าการกระทำในครั้งนี้ผมจะรับผมชอบเธอเอง

“พี่รักน้ำนะ” เธอไม่ได้ตอบอะไรผมนอกจากเช็ดน้ำตาของตัวเอง ผมดึงตัวตนของตัวเองออกมาก่อนจะใส่เสื้อผ้าให้เธอแล้วพาเธอไปส่งบ้าน หลังจากนั้นเธอก็ไม่ยอมคุยกับผม แต่เธอก็ไม่ได้แจ้งความนะครับ ผมพยายามง้อเธออยู่นานจนเธอใจอ่อน ปัจจุบันเราแต่งงานมีลูกด้วยกันหนึ่งคนแล้วครับ และผมก็รักเธอและลูกมาก ๆ ต้องขอบคุณคืนนั้นในวันที่ฝนตก